Kenar köşe dip bucak
Şehir sokak
Ev ocak
Tüm dünyacak
Bahar beklemek
Göç kuşları aynası kederin
Bütün bahçeler yetimhane
Yaprakları firar ağaçlara
Nasıl açmıştı oysa bahar dalları
Onca pembe onca güzel
Ne küpe çiçeği kaldı saksıda
Ne cam güzeli
Uçup gitti fesleğen kokuları
Her yer küf biraz
Çocuklar da çekildi evlere
Hani camın önünde yine
Oynasalar bağrış çağrış
Ağrısa başım
Güzel şeyleri özlemenin de hakkını vermeli insan
Sakınmadan yüreğini batırmalı hüzne
Bırakmaksızın
Yapışmalı yakasına paçasına bekleyişin
Hiç sıkılmadan
Görevim beklemek
Bahar dile gelinceye kadar
Hoş Kalın