Bafra Musiki Derneği Şiir Kulübü olarak , zaman zaman dinletiler düzenliyoruz. Farklı ortamlarda, farklı kişilerle paylaştığımız bu etkinliklerin sonuncusunu 26 Nisan 2013 tarihinde yaptık. Dinletiye kimleri davet etsek diye düşünürken aklıma ,sıcak kişiliğini , sosyal etkinliklerdeki duyarlılığını bildiğim ,Engelliler Derneğinden Nesrin Hanım geldi . Onu da davet edeyim istedim. Biliyordum ki aramızda olacak . Nesrin Hanımı aradım “ Merhaba Nesrin Hanım nasılsınız ? cuma akşamı dinletimiz var sizi de aramızda görmek istiyoruz “ dedim .
Nesrin Hanım “ çok güzel gelirim tabi, nerede yapıyorsunuz “ deyince, dernek binamızda dedim .
Nesrin Hanım engelli ! ve yaşamını tekerlekli sandalyede sürdüren bir arkadaşımız . Ben onu , engellilerin çıkması için uygun olmayan derneğimizin 2. katına davet ediyorum .
Doğal olarak “ nasıl çıkacağız oraya “ dedi …
Bizim çok güzel bir sözümüz vardır .
“Al sana bir kaya , nereye dayarsan daya “
Bu kayanın dayanacak yeri yoktu ,
ezildim …
Peki ben de tekerlekli sandalyede yaşasaydın aklıma gelir miydi ?
Evet . Hemen gelirdi .
Canının yandığı yerdir insan .
Ne kadar büyük bir hata yaptığımı ve düşüncesizce hareket ettiğimi anladım . Defalarca özür dilemeye kalkınca aklı ve yüreği engelsiz Nesrin Hanım “ olsun önemli değil , aklına gelmemiştir ( gelmeliydi oysa ) düşünmüş olman yeter “ dedi …
Yıllar önce yazdığım bir şiir şöyleydi ;
Kim Engelli
Bir çocuk gülümsüyordu
On yaşlarında
Gülümsüyor ve gidiyordu
Koltuk değneğiyle
Gülümsüyordu
Ta ki bir kadın
Geçerken yanından
“ Ayyyy “ deyinceye kadar
Bakakaldım .
Çocuğun haline mi ayyy
Bizim halimize mi vayyy
Kiminin kolu yok
Kiminin bacağı
Kimi de mahrum gözlerinden
Onlar engelli !
İlk engelleri, engelsizler !
Acıyan bakışlar
Oysa yanlarında olsak
Ne olur sanki
Anlasak
Dinlesek
Paylaşsak
Soruyorum kendime
Onlar mı engelli
Biz mi ?
Ben , bu şiirde sorduğum sorunun kendimdeki yanıtını buldum
Ben Engelliyim …
Sevgili Nesrin Hanımdan şahsınızda tekrar özür diliyor
bana öğrettiği yaşam dersi için teşekkür ediyorum .
Başta kendim olmak üzere
hepimizi bu konuda duyarlı olmaya davet ediyorum .
Diliyorum ki ,
inşa edilen her binaya , bir gün bir engellinin yolunun düşebileceği
DÜŞÜNÜLSÜN
Sevgiyle Kalın Hoş Kalın