Bütün dünyada toplumlar tarih boyunca bir sürü psikolojisi içinde yönetilmişlerdir.
Sürüler iki şekilde yönetilir. Ya deynekle ya kavalla.
20. yüzyılın ortalarına kadar sürüler deynekle yönetilirdi. Kabile, aşiret, krallık, diktatörlük, komunist, faşist, despotik sistemler sürüleri deynekle hot ve zot ile yönetmişlerdi.
20. yüzyılın ortalarından sonra hot ve zot yönetim sistemi çok azaldı şimdi modern sürü gütme sistemi olan kavalla yönetim yayıldı. Buna demokrasürü veya kısaca demokrasi diyorlar.
Bu sistemde sürüler çobanları kendilerinin seçtiğini, kendi ortamlarında hür olduklarını zanneder veya öyle bir hisse kapılırlar. Aslında eskiye oranla bir şey değişmemiştir. Bu yeni sistemle kaval nameleri eşliğinde okşanarak sütü sağılarak eti alınarak sürülere çeşitli meleme sesi, çıkarmalarına izin verilir. Buna çok seslilik denir. Sürüler hem kaval sesinde hem çok seslilikten memnundurlar. Etlerini sütlerini çobanlara, sürü liderlerine, büyük başlara, bazen severek bazen de kızarak verirler.
Çobanlar kaval çalmadan sıkılınca sürülere içi boş nutuk atarlar sürüler bu nutukları dinledikçe daha çok melerler, kendilerinden geçerler, dört beş senede bir yünlerini de oy için bedava verirler.
Sürüleri yöneten çobanların cakalarından yanına yaklaşılmaz. Dokunulmazdırlar. Herşeyi onlar bilir. Herşeyide onlar ellerine yüzlerine bulaştırır. Sürüdeki koyunları telef ederler, kurtlara boğdurular, etlerini, sütlerini, yünlerini büyük çobanlara göz göre göre kaptırırlar.
Sürüler bu çobanların kendilerini yönettiğini sanırlar. Aslında bu çobanları da büyük çobanlar yönetir. Büyük çobanlar sayısı 300- 400’ü geçmeyen küresel sermayeyi güden çobanlardır.
Bu çobanların yanına hiç yaklaşılmaz. Çünkü bunlar bütün sürüleri dolaylı yoldan güderler.
Bunlar ellerini soğuk sudan sıcak suya sokmadan para kazanırlar. Bir gün bir yere ordularını yollarlar, diğer gün kuş gribini olmazsa domuz gribini yollarlar. Her yolladıkları mikrop ve virüs onlara milyar dolarlar olarak geri döner.
Sürüdeki koyunlar ise kaderlerine razı olarak bu oyunları seyrederler.
Bazıları onları uyandırmaya çalışır fakat çoğu uyanmamak için ayak direr.
Bazı büyük başlar, daha saf olan inekleri uyandırmaya çalışırlar onlara derlerki bak inek kardeş bu bizi sürü gibi güden bil umum büyük çobanlar, küçük çobanlar bizi iliğimize kemiğimize kadar sömürüyor işin kötüsü bir gün bizi kesip etimizden derimizden faydalanacaklar. Biraz uyanık olalım.
Fakat ineklerden cevap olarak kardeş bırak bu komplo teorilerini bak ne güzel yaşayıp gidiyoruz sende bu kısa hayattan zevk almaya çalış cevabı alırlar.
İnekler bir gün mezbahaya kesilmek için götürüldüklerinde bile başlarına gelecekten habersiz kendini kesmek için bıçağını bileyen kasabın bıçağını yalarlar.